Giving back to communities

การตอบแทนชุมชน

หลาย ๆ คน มีโอกาสที่จะตอบแทนชุมชน ในด้านต่าง ๆ เช่น การให้ความรู้ การเป็นอาสาสมัคร การบริจาค การทำอาหาร ตอบแทน ด้านแรงงาน ด้านการเงิน และวิธีการอื่นๆ ซึ่งขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของสถานการณ์ชองแต่ละคน.

สำหรับเราในฐานะที่เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนประจำหมู่บ้าน นานมาแล้ว และรำลึกถึงบุญคุณของสถานที่ได้รับความรู้ ครูบาอาจารย์ เสมอมา.  ปกติ ก็จะช่วยเหลือ กิจกรรมต่าง ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามความเหมาะสม. เนื่องจากตัวเอง มีธุรกิจเล็ก ๆ ที่เพิ่งทำมาได้ สองปีกว่าๆ เริ่มมีกำไรบ้าง และกระแสเงินสดของครอบครัวก็ดีขึ้นบ้าง จึงมีความคิดที่จะคืนสิ่งที่เคยได้มาเมื่อตอนยังเป็นเด็กประถม.  ขณะนั้น ทุนการศึกษา สำหรับ เด็กเรียนดีแต่ยากจน ห้าร้อยบาท (500) บาทนั้น มีคุณค่ามากมายนัก สำหรับเด็กที่ไม่มีรายได้อะไร ครอบครัวยากจน. จำได้มาตลอดไม่เคยลืมบุญคุณผู้ให้ (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าคือใคร).  มีเด็กไม่กี่คนที่ได้รับขณะนั้น. 

การให้ทุนการศึกษาแก่เด็กเรียนดีและยากจน (เน้นว่ายากจน) เพราะ เด็กเหล่านี้จะเป็นเด็กที่มีความจำดี และ จะรู้ถึงคุณค่าของเงินที่ได้รับ และอาจจะมีคุณค่ามากมายสำหรับเด็ก ๆ เหล่านั้น (นึกถึงตัวเองตอนนั้น). เป็นความตั้งใจที่มีมานาน ปีกว่า ๆ ก่อนกลับเมืองไทยครั้งนี้.

ผู้ที่ให้ ไม่จำเป็นต้องมีเงินทองมากมาย เป็นมหาเศรษฐี  คนที่รู้จักบริหารการเงิน และมีการแบ่งเงินส่วนหนึ่งให้แก่สังคมแบบไม่ต้องเดือดร้อนนั้น ทุกคนสามารถทำได้.  ตัวอย่างเช่น เราอยู่รัฐยูท่าร์  ซึ่งคนส่วนใหญ่นับถือศาสนา คริสส์  คนส่วนใหญ่ จะให้เงิน สิบเปอรเซ็นของรายได้ให้กับโบสส์  เราไม่ได้ให้ขนาดนันค่ะ เพราะเรายังมมีภาระหลาย ๆ ด้าน เราไม่ได้ให้โบสส์ เพราะ เราเป็นพุธ  เราให้ครอบครัวและคนรอบข้าง เมื่อจำเป็น เมื่อเขาเจ็บป่วย (ไม่ได้ให้ใครยืมเงินคะ ไม่ใช่ธนาคาร และไม่มีนโยบายด้วย).   การให้ครั้งนี้คือการคืนให้กับโรงเรียนของเราคะ  เราหวังว่า น้องๆ ลูก ๆ หลาน ๆ ที่ได้รับทุนการศึกษา มาให้กับรุ่นน้อง รุ่นต่อ ๆ ไปค่ะ  ให้เด็กไป สามสิบคน มีสัก สามคน กลับมาคืนให้กลับโรงเรียนถือว่าประสบความสำเร็จแล้วค่ะ.  ส่วนเรานอกจากจะมีโอกาส ได้แนะนำ ศิษย์ ปัจจุบันให้ตั้งใจเรียน แล้ว เรายังบอกเขาว่า “ความกตัญญู กตเวทีนั้น มีค่ามากมายและทุกคนควรถือคตินี้ไว้”.  เราไม่ต้องเป็นคนดีเลิศประเสริฐศรี ร่ำรวย เพรียบพร้อมเราก็สามารถคืนให้กับชุมชนเราได้ค่ะ. 

หวังว่าการให้ของเราครั้งนี้ จะช่วยดลใจให้ท่านผู้อ่าน ให้กับสังคมต่อไปคะ  สิ่งที่คุณได้รับกลับมานั้น มีค่าทางจิตใจอย่างสูงค่ะ ไม่สามารถตีราคาเป็นเงินได้เลย

จาก ศิษย์เก่าโรงเรียน บ้านห้วยสวิง ตำบลช้างตะลูด อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์

วันที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๔๖๐